یا علی...

سلام...

 

استاد گرامی و بزرگوارم آقای مجتبی مجد و بانوی بهاری دل خواهر عزیزم طاهره جان...

17مرداد 1379 اگر اشتباه نکنم روز خاطره انگیز و زیبایی برای شما عزیزان است...

الان چند ساعتی از امروز گذشته تبریکات صمیمانه ام را به مناسبت سالگرد زیباترین روز زندگیتان بپذیرید ...

به بهانه سال روز مبارک پیوندتان دوست داشتم زیباترین پست وبم را برای این دقایق برایتان بنگارم اما...

گرچه فاصله دور است اما دل نزدیک...

در ماه نور دستان خالیم را با دعای خوشبختی و صحت و عاقبت خیرخواهی  برایتان پر خواهم کرد... انشاالله

 

آرزوی زیباترین لحظات و بهترین خیرهای جاری و عزت مدام برای شما دو عزیز و خانواده ی محترمتان دارم...

 

 

در پناه خدا و تحت عنایت و توجهات خاص حضرت انیس النفوس علیه السلام هماره در تمام

مراحل زندگی شادکام و سلامت و برقرار باشید...

+ یک دشت شقایق تقدیم عشقتان...

 

مهرورز مانا بمانید...

تا باران ببارد...