قطره قطره، باران...
پنجشنبه, ۱۴ آذر ۱۳۹۲، ۰۲:۰۵ ق.ظ
حجم اندوهِ دل آسمان که، بالا می گیرد،
دلِ ابر، تاب ندارد...
و قطره قطره، باران...
چون اشکِ دلتنگیِ چشمان...
می بارد از آسمان...
بسم رب الحسین...
قال الله تعالی: «...فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً»
از خویش رها شو و با عشق درآمیز،
و چون به میقاتِ ماه "مُحرَم" وارد شدی،
اِحرام بربند که مُحرِمی!
گرد "عاشورایش" بسیار طواف کن،
و چون در کوی معرفتش بیتوته کردی،
بسیار خدا را بخوان،
تا تو را به وادی جنون کربلا راه دهند..
و چون به کربلا رسیدی، تا ابد وقوف کن!
و با اشک های روان بگو:
لبیک یا حسین...
تا بر کشته اشک های روان مَحرمِ اسرار شوی...
طبقه بندی موضوعی
-
دل نگاره
(۲۳۷) -
سکوت نگاره
(۱۲۷) -
خون نگاره
(۱۰۷) -
باران نگاره
(۱۲۱) -
مهر نگاره
(۵۹) -
یاس نگاره
(۱۵) -
عشق نگاره
(۰) -
نقطه نگاره
(۵)
که دهی هدیه به خلق
که بری خانه دشمن
که نشانی بر دوست
راز خوشبختی هرکس
به پراکندن اوست