سال به نیمه رسید و نیامدی ...
اما دلخوشیم به اینکه گفته اند؛
همواره عشق بی خبر از راه می رسد...
و روزشمار روزگار سرشار میشود از "مهر" تو...
در انتظاریم که ناگاه و بی خبر،
از راه برسی و وعده ضمانت شده حق رخ نماید...
این روزها در زنجیره ی دلتنگی زمین،
و در ساحل آرزوها،
جان میدهند انسان ها...
و فریاد برمی آورد دریا،
کجاست "سرزمین امن"؟
ماه روشن و صاحب زمان،
گر چه تو اهل آسمانی و زمین جای تو نیست،
اما تنها "امیدِ امت"، در طوفان های بلا تویی...
مردمان، عمریست بر ساحل تردیدها نشسته اند و بی پناهان جان بر لب،
نقش دلشان،بی تو، همه بر آب است...
و هر روز که میگذرد، بی تو...غرقه در خشم اقیانوس ها جان می دهند،
بیا و با آمدنت، چون رویای رویش شگفت آفرینش، جهان را زنده کن!
تا از زمین به عشق تو بر خیزند و دلتنگی ها را به آسمان بسپارند...
بلدالامین_ سرزمین امن/رجاء الامه_امید امت/ نام ها و القاب آقا امام زمان (علیه السلام)
