شاید سهم من از بودنت،
همه ی دنیا نبود...
اما از وقتی رفتی،
دنیایم همه شد، نداشتنِ تـو...
بسم رب الحسین...
قال الله تعالی: «...فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً»
از خویش رها شو و با عشق درآمیز،
و چون به میقاتِ ماه "مُحرَم" وارد شدی،
اِحرام بربند که مُحرِمی!
گرد "عاشورایش" بسیار طواف کن،
و چون در کوی معرفتش بیتوته کردی،
بسیار خدا را بخوان،
تا تو را به وادی جنون کربلا راه دهند..
و چون به کربلا رسیدی، تا ابد وقوف کن!
و با اشک های روان بگو:
لبیک یا حسین...
تا بر کشته اشک های روان مَحرمِ اسرار شوی...
طبقه بندی موضوعی
-
دل نگاره
(۲۳۷) -
سکوت نگاره
(۱۲۷) -
خون نگاره
(۱۰۷) -
باران نگاره
(۱۲۱) -
مهر نگاره
(۵۹) -
یاس نگاره
(۱۵) -
عشق نگاره
(۰) -
نقطه نگاره
(۵)
دلـــم می خواهد،
تــو باشی و
آنگاه،
هوای دل، بشود دلـــخواه...
هر غروب که بی تو میگذرد، گویی در باد به انتظارت ایستاده ام...
وقتی عطر تو؛
می پیچد در خزانی برگریز...
من، از این روزگاری که، تُهی از توست،
دوباره دلتنگ می شوم...
اما هرگز باد، انتظارِ تو را؛ از یادم نخواهد برد...
گاهی می اندیشم، لازم نیست حرفهایم را طولانی و بلند بنویسم تا تو بخوانی...
سکوت و چند کلمه، کافیست برای دلتنگی...
دوباره غروب...
دوباره خزان و باد ...
دوباره انتظار و یاد تو...
چقدر از روزگار بی تو بودن، بنویسم و نباشی؟...
یک کتاب بلند کافیست؟
یا یک مرثیه ی تکراریِ سرشار از تردید؟
خودت بگو، به کدامین زبان بنویسمت که بخوانیم؟
دنبال بهانه نیستم،
بی بهانه هم، می توان برای تــو نوشت...
شب هایی هست که من، سخت لبریز می شوم از نوشتن...
و آن شب ها، تــو نیستی...
...
در این فصل پاییز،
که انار خشک دلِ من،
سخت دلتنگی می کند،
سرشارم،
از شب هایی که تُهی از تــوست...
