امشب مهلتی بده، تا حجم سنگین آوارِ زلزله ی دوریت را، از روی دلم بردارم...
و دل تنگم را، در چند واژه خلاصه کنم برای تو...
چگونه ساده و کوتاهتر از این بگویم که، روزهاست غم نادیدن تو را سکوت می کنم؟
و برای ثانیه ثانیه های غریب بی تویی، آه می کشم ...
و برای نگاهت، که پر از بوی سیب بود و برای خودم در کنار تو، دلتنگم...
مرا بخوان به آسمانی که فرشتگان و ملائک دور تا دور طلایی عشق، نجوای سکوتشان بلند است...
خدای دلــــــــ؛ دگر باره بخوان مرا به عشقت،
و به طواف سیبی سرخ، از نگاهِ چشمانت، شیدا و خرابم کن...
+ فقط تا 15 اسفند مهلت اولین دلانه ها را داری رفیق...
