روزگار بی تو...

و هو الّذى ینزّل الغیث من بعد ما قنطوا

او کسى است که باران را پس از نومیدى از آن فرومى فرستد...28 شوری

من و تنهایی...
.
.
.
و دیگر هیچ...

از واژگان الفبا بیزار شده ام این روزها بی تو...

یخ زده ام دراین فاصله ها...

تمام کلمات درد  را به اندوه برگزیدم...

تنهای تنها بی تو هیچ شدم...

منجمد شده ذهن خاموشم بی تو و...

تمام تنهایی هایم در تو خلاصه می شود...

باز امشب ماه گرفت...

ماه دلم هم گرفته است بی تو...