شب...

شب با قصه ی باران بخواب تا صبح...

هیچ با خود اندیشیده ای ؟

شب باشی و طالب رهایی از ظلمت؟

شب با تو و نگاهت بی فاصله است...

آسمانت گره خورده ی تمامی تاریکی هاست ...

اگر...

به فلسفه ی بودنت می اندیشی، برای تمام ثانیه هایش نقشه بکش...

طرحی بر آسمان نگاهت بیاویز که صبح را رقم بزند...

صبحی روشن از انوار مهربانی...

صبحی روشن از باران ...

و باز باران...