شه عشق...

نام اوست بلند آوازه علی اکبر علیه السلام و راهش راه  عشق...

نام او که می آید فقط بوی سیب پایین پای ارباب مستم می کند و و عده ای که سه سال است... همانجا بعد از استشمام رایحه ی عطر دل انگیزش گرفتم ...

از همین شه زاده ای که زیباترین نقره ای جهان را شش گوشه کرد تا شیرین تر از عسل... شهد ناب عشق گوارای تشنه کامی هایش باشد...

اهل حرم هم تشنه اش را سرافراز دیدند و هم جسم کشته اش را ...

آه ... نام الله است که از نهاد برخیزد و عشق همان شهادت... سرافراز اربا اربا شده دیده ای...

برای شه رشید عشق در این سحر به جز از عشق سرودن نتوانم...

 

مهربانا وعده کردی کربلایت می برم...