غنچه ها گل می شود، وقتی بیاید...

روزی می رسد که تا ابد، صبح خواهد شد...

از آن روز، دیگر شبی نیست...

و خورشید از پس ابرهای دلتنگی؛ پرفروغ و بی بدیل درخشیدن را، به رخ هر چه تاریکیست خواهد کشید...

و بهار این بار، فقط تکرار گل نیست...

که نرگسی دل آرا به شکوفه، نشسته...

و همان بهار ابدی در راه است... راه دور نیست و چیزی به صبح نمانده...

و غنچه ها گل می شود، وقتی بیاید...

صبح را دریابید... بهار آمدنی ست...