فتوای دل...
سه شنبه, ۲۱ آذر ۱۳۹۱، ۰۴:۲۲ ق.ظ
اسیرم به بودن های دنیایی. کاش رهایم کنی از خویش...
بخوان مرا و آزاده کن از هر چه جز عشقت...
که دین ندارم و آزادگی از مذهب تو می جویم...
بیا و مومنم کن به نگاهی...
که زنده ی مذهب تو کافر نشود...
به فتوای دلــــــ... بی قرارانت زندگانی می جویم...
گویند: می کشی مرا ح س ی ن
دل اما خوش است که، کشته عشق ح س ی ن از همه کس زنده تر است...
پیامبر صلی الله علیه و آله:
اِضمَنوالى سِتّا مِن اَنفُسِکُم اَضمَن لَکُمُ الجَنَّةَ اُصدُقُوا اِذا حَدَّثتُم وَأوفُوا اِذا وَعَدتُم وَاَدُّوا اِذا ئتُمِنتُم وَاحفَظوا فُروجَکُم وَغُضّوا اَبصارَکُم وَکُفّوا اَیدیَکُم؛
شش چیز را براى من ضمانت کنید تا من بهشت را براى شما ضمانت کنم، راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت، پاکدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غیر حلال).
ممنونم از مطالب عالی