بسم رب الحسین... قال الله تعالی: «...فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً» از خویش رها شو و با عشق درآمیز، و چون به میقاتِ ماه "مُحرَم" وارد شدی، اِحرام بربند که مُحرِمی! گرد "عاشورایش" بسیار طواف کن، و چون در کوی معرفتش بیتوته کردی، بسیار خدا را بخوان، تا تو را به وادی جنون کربلا راه دهند.. و چون به کربلا رسیدی، تا ابد وقوف کن! و با اشک های روان بگو: لبیک یا حسین... تا بر کشته اشک های روان مَحرمِ اسرار شوی...
این تناقض تا ابد شیرین ترین مرثیه است: سرترین آقای دنیا را خدا بی سر گذاشت!
کبوتر شدن هم سعادتی میخواست که من نداشتم... بانو التماس دعا. امسال مثل سال قبل نطلبید آقامون برای شهادتشون و مراسم عزاداریها مشهد باشم... دلم خیلی گرفته.
در این روزگار سرد سرد
تنها دلگرم توییم ای مرد مرد
جوانههای دلمان شوق شکفتن دارد
اگر هوای تو نباشد می شود زرد زرد