نور...

 

از دکتر الهی قمشه ای ، این روح لطیف و آرام شنیدم که میگفت :

خداوند نور است برای آنانکه در ظلمتند ،

و در چهره ی انسانست  برای آنانکه در نورند . . .

الله نور السموات...

و تو تنها نور مطلقی، حتی آنسان که تجلی کردی بر موسی در طور هم نور بودی تو تا همیشه نوری  و هر آنکس تو را شناخت به اندازه معرفت خویش از نورت بهره خواهد برد و هر آنکه تو را نشناخت در تیرگی ها گم گشت...

هنوز در این اندیشه ام که تا رسیدن به تو فاصله ای است به اندازه ی یک حرف یا یک نوشته یا...

نه حرفم را پس میگیرم... تا تو فاصله ای نیست، این مائیم که فرصت رسیدن را قدر نمی دانیم... هر جا که نورت تجلی کند تو آنجایی ... و مگر نه اینست که تو نور آسمانها و زمینی؟

و همه آفاق در نور تو غرقند؟ هرجا رنج و اندوهیست تو آنجایی هر جا ندایی تو را بخواند تو شنوایی...

دکتر شریعتی چه زیبا از وجود نا آرام آدمی سخن گفته که:

رنج ها و دردها انسان های متعالی را متعالی تر و آدم ها را متلاشی می کند!!!...

پس برای رهایی از زوال باید انسانیت را در وجودمان تعالی بخشیم به نور تو...

اگر اندوه باعث تعالی ماست الهی آن ده که آن به...

 دکتر چنین دعا می کند...

 خدایا رنج های عزیز و بزرگ و حیرت های جانکاه عظیم را برجان من بریز...

وقتی نصیبمان از این رنج رسیدن به نور تو و تجلی در تمامی خوبیهاست چرا مشتاق اندوه نباشیم؟

 

انی اُحبّ اَن اَراک قتیلا  . . .

 

الهی در این نور بارانت...

یکی را پر نور می کنی، از نور او آسمان و زمین را روشن می کنی!

ولی جلوی پایش را نمی تواند ببیند و زمین می خورد!

...

به یکی علم می بخشی ... نمره را به دیگری می دهی!

گناه را آهنگر می کند ... به نیت اشتباه! یا گناه نکرده ای مسگر را بر دار می کنی!

نقشه ی گنج را به دست یکی میدهی ... خود گنج را به دیگری!

 این ها همه برای دنیاست و ما خواهان دنیای دیگریم...

 

زبان عشق را فقط عاشقان می شناسند و بس...

الهی به وسعت نور بی پایانت ما را به سمت باران روشن وجودت ببر تا در تشعشع انوار قدسی ات جز تو را نجویم و به جز از راه پر مهرت نپوییم و زبان ما را  لسان گویای معرفت به خویش قرار ده که این از دنیا ما را بس که زیر نگاه عاشقانه ی تو آرام بگیریم...