پروازم آرزوست...

یعلمون ظاهرا من الحیاه الدنیا و هم عن الاخره هم غافلون/خطبه متقین نهج البلاغه

مردم تنها به امور ظاهرى زندگانى دنیا آگاهند و از عالم آخرت و ثواب و عقاب آن، بى خبرند...

خوب می دانی از راز های عالم سخت بی خبرم... اما حکمت های روشن تـو در برابر چشمان غبار آلودم به همان هواپیمایی می ماند که مرا سخت به زمین چسباند با پرواز نکردنش! و حسرت اوج گرفتن را نیز بر دلم نهاد... جاماندم از آسمان مثل همیشه و سخت در خویش اسیر...!آگاهم کن به اسرارت و معمایی که لاینحل ماند...

پر و بالم بده، که پروازم آرزوست...

 

بده کشتی می تا خوش برانیم
از این دریای ناپیدا کرانه
وجود ما معماییست حافظ
که تحقیقش فسون است و فسانه...