یا علی...

هر چه دارم از تو دارم یا علی علیه السلام...

دانه های باران روی پنجره احساس نمی خشکد وقتی تمام عالم را داشته باشی ...

دنیای جوانمردی رنگ آبی آسمان است و...

امشب ماه آسمانی زمین خسوف کرده چون ماه عالم آرایم، مولایم از سینه ی شکافته ی خانه قدسی عرش قدم به عرصه ی چشمان عاشقان گذاره است...

کعبه، سینه چاک می شود، ناز قدمهای حضرت نور ...

و عشق یعنی چهار گوشه ی تمام آسمان و زمین در اراده دوست برای یگانه خانه زاد خانه اش...

 

مولا جان، چون تو آمدی ماه هم رفت، امشب ماه هم از شرم حضورت رو گرفت!

 

 

حرفی در دلم مانده است از این نشانه...

پدیده خسوف، آن هم شب میلاد آسمانیت ، نمی تواند بی دلیل باشد!

یا علی به مبارکی قدمهایت بر صفحه گیتی نام نهادند به رادمردی میلادت را...

تمام خوبان جوانمرد سرزمینم به مهر تو آراسته اند حیات خویش را و تمام مردان مرد روزگار از تو آموخته اند رسم مردانه زیستن را...

تمام وجودم پدرم ...

و جوانمردان نیک سرزمینم... در پناه حق...

و در نظر نگاه مهربانانه ی شاه عدالت علی علیه السلام زنده و پایدار باشید...

 

 و تو ای علی!

 

ای شیر!
مرد خدا و مردم!
رب النوع عشق وشمشیر!ما شایستگی شناخت تو را از دست داده ایم. شناخت تو را از مغز های ما برده اند اما عشق تو را علی رغم روزگار در عمق وجدان خویش در پس پرده های دل خویش همچنان مشتعل نگه داشته ایم...
شریعتی

یا علی...