بگیر از من جهانم را ، ولی بانو حرم رانه...تمــام ِ جاده ها آری ، خیابان ِ اِرم را نه ...
کریمه ! کلبه ی امید ِ من روشن به لطف ِ توست...بکش هر روشنایی را ولی لطف و کرم را نه ...
راست میگفت که خادم آن نیست که پَر بگیرد دستش...
خادم آن است که دلش با دلِ زائر تو، پـــَـــر بگیرد بانو...
دلی نمانده که لایق باشد ... اما همین بی دلی ها را...
تـو به نگاهی پـــَـــر بدهی می رسم به اوج آسمانت...
کبوتر _ از حجم ویرانی زمین، غمین مباش...
وعده ی پرواز تو و پرگشودن ما باشد به روز عشق...
روزی که وعده ی صادق داده اند که می آید...
روز بارش باران ...
روز ترمیم زخم های تلخ و بی شمار یاران...
روز التیام داغ روزگاران...
ماه دگر در دل شب نشنود...
صوت مناجات و دعای علی...
.
.
وقتی قــــــــدر؛ تقدیرت را مقدر می کند...
عادلترین مظلوم را خانه نشین می کنند...
تا او پس از پرواز پرستوی عاشق خانه اش شهادت را آرزو کند...
و خدا در قــــــــدر، مقدر کرد...
که مولود کعبه اش را در محراب نیایش های عاشقانه...
به تیغ شقی ترین مردمان از خون فرقش خونین بنگرد...
که فرموده: من عشقنی عشقته و من عشقته قتله و من قتله …
هر کس به من عشق ورزد عاشقش می شوم و آنگاه معشوقم را می کشم و خونبهایش خودم هستم ...
و چنین است تقدیرِ بهترین شهادت ها برای اویی که رسول حق فرمود:
اى على ! اگر تو نبودى بعد از من مؤمنان شناخته نمى شدند ...
خداوندا بهشت را تقدیرمان کن...
بهشتی که نام مولا عاشقانه ترین رمز گشایش درب آن به رویمان باشد...
یاعلــــــــی مدد
+:رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
إنّ حلقة باب الجنّة من یاقوتةٍ حمراء علی صفائح الذهب فإذا دقّت الحلقة علی الصفحة، طنّت وقالت: یا علی »(1).
همانا حلقه در بهشت، از یا قوت سرخ است بر روی صفحه هائی از طلا پس هنگامی که حلقه بر روی صفحه زده می شود، صدا می دهد و می گوید: «یا علی». وقتی بهشتیان وارد بهشت می شوند، کوبه در را می کوبند، به اصطلاح دقّ الباب می کنند؛ زیرا در زدن خود نوعی رعایت ادب برای مهمان است، کسی که به جایی وارد می شود گرچه در بسته نباشد، بهتر است در بزند.در بهشت باز است؛ ولی مؤمنان اهل بهشت که وارد می شوند ، در می زنند . وقتی بهشتی کوبه در را می کوبد، این صدا شنیده می شود: «یا علی یا علی»
طنین کوبه «یا علی» است.مرحوم علاّمه طباطبایی رضوان الله علیه در شرح این حدیث و این که چرا صدای کوبه در بهشت یا علی است می فرمودند:«مهمان وقتی به خانهای میرود، صاحب خانه را صدا میزند. اگر صاحبخانه نام معینی داشته باشد، مهمان همان نام معیّن را می برد.صاحب بهشت و مهماندار بهشت، علی بن ابیطالب سلام الله‌علیه است.از این رو صدای کوبه در بهشت هم «یا علی» است. چون هر کس به بهشت می رود در سایه هدایت و رهبری این خاندان و مهمان این خاندان است.اگر این انوار طیّبه نبودند، کسی راه بهشت را طیّ نمیکرد.
پی نوشت:
(1) الأمالی والمجالس حضرت شیخ صدوق(ره)، ص 471، مجلس 86، ح 13
(2) منبع: ، حکمت عبادات (حضرت آیه الله جوادی آملی ) - صفحه 254
پیشنهاد نوشت: بشنوید(+)
طلب رزق نکردیم ز دربار کسی...
نان هر سفره حرام است، مگر نان کــــــــــــریم
فرمودی کریم آن است که نخواسته کرامت می کند...
و ما تا مرز تمام خواسته ها می رویم گرچه پر از دنیاست...
امــــــــــا...
آن دوردست های دلمان، به اندازه ی اندکی شاید مهر خالص شما را می طلبیم...
کرامت میکنی آقا؟ که اندک ما بسیار شماست...
و این روایتی دیگر است...
وقتی گل لیلا پرده برگرفت از سیمای پیامبر گونه اش...
رعشه افتاد به جان هرچه خاموشی است، که_ نور رسول مهر گویی دوباره به میدان شد!
به بزم عالم، منظری از عشق پدید آمد میان دو نور...
و سرمستی ما، همه از پیاله های نورانی عصرِ عاشوراست...
چنان غرق مِی شدنم آرزوست، که همگان به عشق نورتان مجنونم بخوانند...
خوشا آن که دل را محفل دلدار کرد...
