تلخ و شیرین و دور...
دوشنبه, ۹ بهمن ۱۳۹۱، ۰۳:۰۵ ق.ظ
نمی دانم این رسمی است که دنیا دارد یا ما آدمها!
اما فهمیده ام ...
بعضی حرف های شیرین از آدم های خیلی دور از تو، مرا به تو نزدیکتر می کند وُ ...
برخی حرف های تلخ از آدم های شاید در ظاهر، خیلی هم نزدیک به تو،
مرا از تو دور و دورتر می کند...
تلخ و شیرین و دور، مائیم و سخن های دنیایی...
تو همه امیدی، زلال و روشن؛ با طعمی از جنس نیایش می توان همیشه تو را چشید...
طعمی فرای زمین داری... نگفتنی...
دوری را که از وجود خویش برانیم؛ تو همیشه نزدیکترینی...
مرید مادر
